Het jaar beginnen met focus
Door: Stephan Zweers
Zo aan het begin van het jaar kijk ik samen met Sanne altijd terug naar wat we gedaan hebben en waar we het komend jaar onze focus op willen leggen. Focus is voor mij nu echt het themawoord. Noem het reflectie of persoonlijke ontwikkeling, maar wij houden ervan om vooral vooruit te kijken en proactief te bepalen waar onze focus op ligt. We hebben het dan over onderwerpen zoals onze relatie met God, relatie met anderen, onze gezondheid, ons vermogen en ons werk.
Onze spieren versterken
Een van de dingen waar ik me altijd in verder wil ontwikkelen zijn de gaven die ik van God gekregen heb. We hebben allemaal een mix van gaven ontvangen, de ene gave in mindere mate en de andere gave in meerdere mate. We lezen in 1 Korinthe 12:7-11, dat we allemaal de gaven hebben ontvangen van: woorden van wijsheid, woorden van kennis, geloof, genezing, profetie, onderscheiding van geesten, andere talen, het vertalen van talen, etc.
Het ontdekken en ontwikkelen van die gaven zie ik voor me als het trainen van mijn spieren in de sportschool. Bij het trainen van spieren ga je niet bij de 1e keer gelijk 100 kilo heffen, maar dat bouw je op. Stap voor stap train je je spieren en worden deze steeds sterker. Zo werkt dat ook bij het ontwikkelen van onze geestelijke gaven. We hebben de gaven al gekregen en het is aan ons om deze te ontdekken, te ontwikkelen, te trainen en te koesteren, zodat we deze kunnen inzetten om anderen te dienen (1 Peter 4:10-11).
Ontwikkelen van de gaven
Paulus roept ons zelfs op in 1 Korinthe 12:31 dat we ernaar mogen streven om ons te trainen in die gaven, net als een kind die leert lopen of fietsen. De beste plek om hierin te oefenen en uit te stappen is natuurlijk in de context van de veilige omgeving van onze geestelijk familie. Religie viert perfectie, maar familie viert vooruitgang. Laten we dan ook vooral elke stap die iemand zet om risico te nemen en te groeien in deze gaven vieren in plaats van het neerhalen met perfectie.
We hebben het in Shelter de laatste tijd veel over community en discipelschap. Er is zelfs 1 zondag in de maand waarin we nu “community zondag” hebben, waarin we in kleinere groepen bij elkaar komen om gewoon het leven te delen. Dat is de ultieme basis waarin we met elkaar kunnen groeien en waar discipelschap plaats kan vinden.
“Het ontwikkelen van de gaven die God je gegeven heeft gaat het makkelijkste binnen de liefde, leiderschap en wederzijdse verantwoordelijkheid van gezonde discipelschap relaties”.
Dit betekent eigenlijk dat we mensen om ons heen nodig hebben die naast ons willen staan en ons willen helpen naar een volgend level te komen. Dit noem ik geestelijk vader/moederschap en zoon/dochter zijn. Dat is dus ook niet afhankelijk van je leeftijd.
Discipelschap
Mijn hart gaat echt uit naar discipelschap. Een van de grootste opdrachten door God aan ons gegeven is immers het “discipelen maken van alle natiën” (Mattheus 28:19-20). Discipelschap is voor mij de plek waar toerusting plaatsvindt, vanuit relatie, waar we ontdekken wie we zijn en risico kunnen nemen, waar we groeien, onze bestemming vinden en waar we uitstappen om andere mensen weer te discipelen. Discipelschap zal nieuwe discipelen voortbrengen. Het opstaan van de geestelijke vaders en moeders die een veilige omgeving creëren voor hunzelf en anderen om te groeien en het zichtbaar worden van de zonen en dochters die een houding hebben om te leren van anderen en te dienen. Dit kost je misschien iets in tijd, maar is het allemaal waard en zal als een fundament in je leven zijn.
Je kan geen geestelijk vader of moeder zijn als je nooit een geestelijk zoon of dochter bent geweest. Misschien niet een hele populaire boodschap in deze tijd, maar zonen en dochters voegen zich onder een vader en moeder voor een bepaalde tijd om te leren, te groeien en te dienen. Als je hier nog nooit aan gedacht hebt wil ik je vooral uitdagen om aan God te vragen welke stappen je hierin mag nemen.
Community
We hebben elkaar vooral nodig. Anderen hebben jou nodig! Laten we elkaar opzoeken in de communities om te groeien naar, zoals Paulus dat noemt, geestelijke volwassenheid (Efeze 4:14-16). Waarin we samen het leven delen, in Gods aanwezigheid zijn, uitstappen in de gaven van de geest en anderen in Gods koninkrijk introduceren. De plek waar we vallen en opstaan, waarin we risico nemen en waar genade is. Waar we elkaar het voordeel van de twijfel geven, waar we vragen stellen om te begrijpen hoger achten dan zelf begrepen worden en vooral een plek om te leren.
Ik verlang ernaar dat wij als zonen en dochters van de allerhoogste God zichtbaar zullen worden in de wereld. Dat we bekend zullen staan om onze onderlinge liefde en vanuit onze gaven en talenten de wereld de openbaring geven van wie Jezus is. Dat we het hart en de goedheid van de Vader kunnen laten zien aan iedereen om ons heen (Romeinen 8:19). Jij hebt anderen nodig en anderen hebben jou nodig. Laten we vooral een beetje lief zijn naar en voor elkaar, want zo bereiken we de mensen om ons heen.