Jezus aanraken
Door: Stephan Zweers
De laatste tijd vind ik mijzelf in een nieuw seizoen van aanbidding. Het zijn intieme momenten waarin God zo dichtbij komt. Zijn aanwezigheid is dan voelbaar in de hele atmosfeer. Ik heb het als ik in de auto zit, als ik thuis ben, aan het werk ben of op zondagochtend.
Het lijkt wel alsof de Heilige Geest wil aandringen dat er een nieuw seizoen is aangebroken en het belangrijk is om op zijn schoot te komen zitten. Wat een intense momenten zijn dit. Het ene moment vol van blijdschap en het andere moment in diepe overgave vol in tranen over de goedheid van God. Laatst vroeg ik mij af wat dit allemaal in gang heeft gezet en welke keuzes hier toe hebben geleid?
De meeste doorbraken die ik in mijn leven heb meegemaakt waren tijdens een moment van aanbidding, om maar even aan te geven welke kracht daar in zit. Zo was ik vorig jaar op bezoek bij een vriend van mij bij Bethel in Amerika. Tijdens de aanbidding wordt ik zo aangeraakt door God, en Hij begint mij te bevestigen in wie ik ben als Zijn zoon, als vader, als leider en hoe trots Hij op me is dat ik in mijn bestemming wandel. Tegelijkertijd voel ik de heimwee die ik had naar die plek waar Sanne en ik jaren hadden gewoond van me afglijden. Een prachtig moment van innerlijke genezing en bevestiging van mijn bestemming. Vlak daarvoor had ik God toestemming gegeven om te spreken in mijn leven en mijn hart aan te raken. Het was nodig om mijn hart op Hem te richten en te openen voor wat Hij wilde doen. Ik stel mijzelf dan ook altijd de vraag:
Staat mijn hart open om te ontvangen of iets te leren?
Een ander moment dat ik me nog goed herinner is het moment na de School of Freedom. Op de zondagochtend gaven we als zaal onze reactie van dankbaarheid naar God voor de vrijheid waar we in mogen leven. Gods aanwezigheid daalde neer en ik vind mezelf op de grond, hevig huilend van dankbaarheid voor wie God is. Deze ochtend is het begin van een doorbraak die we als gemeente ervaren als het inluiden van het seizoen van vrijheid.
Want het zal je vast niet ontgaan zijn, maar ook in Shelter zien we een nieuwe beweging van aanbidding ontstaan. Aanbidden in overgave, niet voor wat we van Hem kunnen krijgen of wat Hij voor ons kan doen, maar een beweging als reactie op wie God is. Er gebeurt iets unieks wanneer we als gemeente samen God aanbidden voor wie Hij is. Gods aanwezigheid daalt neer en er komt een geloof de zaal binnen die zegt: Alles is mogelijk voor zij die geloven.
Ik heb gemerkt dat aanbidding een krachtig wapen is in geestelijke strijd. Het is de maaltijd die God klaar heeft gemaakt voor de ogen van onze tegenstanders. Aanbidding kost iets. Het zegt: hier is mijn liefde voor U, zonder iets terug te verwachten. Het is afleggen wat andere mensen van mij denken wanneer ik uit mijn dak ga. Het is loskomen van religie en stappen in nieuwe vrijheid. Hoe ziet het er uit als we vanuit geloof aanbidden? Vanuit vrijheid en niet voor vrijheid. Welk offer kan ik Hem geven tijdens mijn aanbidding en hoe ziet dat offer er uit?
Wanneer we ondanks al onze omstandigheden, Hem kunnen aanbidden dan geven we Hem het unieke offer wat we alleen hier op aarde kunnen geven. Dit raakt me. Dat gaat namelijk verder dan liedjes zingen. Wat een kans hebben we hier op aarde om Hem groot te maken. Als ik denk aan Zijn oneindige liefde dan kan ik niets anders doen dan in reactie naarHem het uitroepen, dansen en zingen.
Laten we als antwoord op wie God is, onszelf geven als een “reukoffer” onze harten richten op Hem en Jezus aanraken. “Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden”.