Je innerlijke tuin

Door: Stephan Zweers

Afgelopen weekend was ik lekker in de tuin bezig om eindelijk de gevallen blaadjes weg te harken en tussen het grind vandaan te halen. Het stond al een tijd op m’n lijstje, maar ik was er nog niet aan toegekomen, omdat er steeds weer andere activiteiten waren die ik toch net wat leuker vond dan in de tuin aan de slag gaan.

Ik moest denken aan Galaten 5:22-23. Daar worden de vruchten van de Geest beschreven als liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Deze vruchten groeien niet vanzelf en hebben een toegewijd tuinier nodig, iemand die bereid is om de grond van zijn hart te bewerken. Gelukkig doen we dit samen met de Heilige Geest. 

December is voor mij altijd een maand waarin ik dan ook bezig ben met mijn innerlijke tuin. Zo eind van het jaar is toch een mooi moment voor zelfreflectie en eerlijkheid. Te kijken naar het afgelopen jaar, wat goed is gegaan en waar ik nog in kan groeien. Dat ziet er elk jaar weer anders uit. Soms zijn het dingen in mijn karakter die ik aan moet pakken, het kan zijn dat ik iemand moet vergeven of dat ik mijn focus moet verleggen. Hoe langer je daar mee wacht, hoe meer het gaat woekeren. 

Net als met tuinieren hebben we ook geduld nodig. Soms zijn er dingen die niet van de een op andere dag opgelost zijn of kunnen worden en dan moeten we ook voor onszelf de genade ontvangen dat sommige dingen een “proces” zijn. Maar net als dat we door een dal gaan en niet in het dal blijven kamperen, zie ik dat ook met “in een proces zitten”. Ik ben zelf niet zo’n graver naar onderliggende dingen. Ik geloof heel erg in het principe dat als we in continue verbinding staan met God dat Hij de dingen openbaart op Zijn tijd om mee aan de slag te gaan. Tegelijkertijd is het mooi om een paar keer per jaar specifiek tijd te nemen om te reflecteren.

Voor mij voelt dit seizoen als een periode van reflectie, dingen opruimen en klaarmaken voor de volgende periode. Het is niet de makkelijkste weg, maar wel altijd de weg waarin we gaan voor groei. Ik wil je aanmoedigen om deze periode eens na te denken: Waar ben ik dankbaar voor? Wat zijn dingen in mijn innerlijke tuin waar ik iets mee moet? Als we durven te reflecteren dan kunnen we daar alleen maar mooier en krachtiger uit komen.